حضرت داوود (ع)

قضاوت حضرت داود(علیه السلام)-ویدیو

مبارزه حضرت داوود علیه‌السّلام با جالوت-ویدیو

داوود (عبری: דָּוִד داوید به معنی محبوب) دومین پادشاه اسرائیل به روایت عهد عتیق بود. در این کتاب داوود پادشاهی برحق اما نه بی‌اشتباه، جنگ‌جویی متبحر و نوازنده و شاعری بزرگ معرفی می‌شود. تعدادی از ترانه‌های منسوب به وی در کتاب مزامیر یا زبور جمع‌آوری شده‌است.

داوود، پسر ایشی از فرزندان یهودا و از طایفهٔ بنی‌اسرائیل بود که در بیت‌لحم زاده شد. طبق گفتهٔ کتاب تواریخ یهود، داوود شش پسر به نام‌های آدونیا، آبشالوم، آمنون، دانیال، شِفاتیا و ایتریم داشت که هرکدام از یکی از همسرهای داوود به دنیا آمدند؛ ولی از دختری به نام باتشیبا که آفریقایی‌تبار و زیباچهره بود، چهار پسر دیگر به نام‌های سلیمان، ناتان، شُباب و شاموآ داشت که درمجموع تعداد آن‌ها به ۱۰ عدد می‌رسد. فرزندان دختر او در این مقوله محاسبه نشده‌اند. داوود در سال ۱۲۵۰ پیش از میلاد، توانست اورشلیم را از دست کنعانیان آزاد کند و آن را «پایتخت اسرائیل» خواند. به روایت عهد عتیق، داوود، تابوت عهد را که حامل ده فرمان و ردای موسی و نسخه اصلی تورات بود به اورشلیم آورد و آن را در معبدی جدید نصب کرد.^[۱]

داوود چهل سال در یهودیه فرمان راند و در ۷۱ سالگی در اورشلیم درگذشت. جسد داوود را بر کوه صهیون دفن کردند.

حضرت داوود (ع) یکی از پیامبران بنی اسرائیل بود. خدای متعال زبور را به عنوان کتاب حضرت داوود بر او نازل کرد. حضرت داوود ویژگیهای خاصی داشت از جمله:

• داوود (ع) فردی نیرومند بود چه در جنگ، چه در  سلطنت، چه در علم و تقوا.
• کوهها و پرندگان با او تسبیح خدا را می‌گفتند.
• زبان پرندگان را می‌دانست.
• به اذن خدا آهن برایش نرم بود.
• خداوند صنعت آهنگرى و علم زره‌سازی به او آموخت.
• 
  
• لقمان با حضرت داوود هم عصر بوده است. در روایتی آمده که لقمان زیاد به دیدار داوود می‌آمد و زمانی که لقمان او را نصیحت می‌کرد. حضرت داوود نیز او را به حکمت بالایی که داشت می‌ستود.
• «یا داوُودُ إنّا جَعَلناکَ خَلیفَةً فِى الاَرضِ فَاحکُم بَینَ النَّاسِ بِالحقِّ»؛
  «اى داوود! ما تو را خلیفه (و نماینده) خود در زمین قرار دادیم، پس در میان مردم به‌ حق داورى کن.»
• 
  

مزمور صدو بیست و هفتم-مزمور صدو بیست و هشتم-مزمور صدو بیست و نهم

مزمور صدو بیست و هفتم 1 .سرود معلوت از سلیمان، اگر خد.اوند خانه را برپا نکند، بنایانش زحمت بیفایده میکشند، اگر خد.اوند شهر را نگهبانی نکند، پاسبانان بیفایده پاسبانی میکنند 2 .بیفایده است که شما صبح زود برمیخیزید و شب دیر میخوابید، و نان مشقت را میخورید، در حالیکه (خد.اوند) محبوب خویش را خواب راحت میبخشد 3 .اینک پسران میراث از جانب خد.اوند میباشند، و ثمرة بطن، اجرتی از اوست 4 .مثل تیرها در دست مرد زورآور، همچنان هستند اولاد (دوره) جوانی 5 .خوشا به حال کسی که ترکش خود را از ایشان پر کرده است، خجل نخواهند شد بلکه با دشمنان در دروازه سخن خواهند راند

مزمور صدو بیست و هشتم 1 .سرود معلوت، خوشا به حال کسی که از خد.اوند میترسد، و بر طریقهای او سالک میباشد 2 .نتیجه عمل دستهای خود را خواهی خورد، خوشا به حال تو و سعادت با تو خواهد بود 3 .زن تو مثل موِ بارور به اطراف خانة تو خواهد بود، و پسرانت مثل نهالهای زیتون گرداگرد سفرة تو 4 .اینک همچنین مبارک خواهد بود، کسی که از خد.اوند میترسد

5 .خد.اوند تو را از صیون برکت خواهد داد، و در تمام ایام عمرت سعادت اورشلیم را خواهی دید 6 .پسرانِ پسران خود را خواهی دید، سلامتی بر(بنی) اسرائیل باد

 مزمور صدو بیست و نهم 1 .سرود معلوت، چه بسیار از طفولیتم من را اذیت رسانیدند، (بنی) اسرائیل الآن بگویند 2 .چه بسیار از طفولیتم من را اذیت رسانیدند، لیکن بر من غالب نیامدند 3 .شیارکنندگان برپشت من شیار کردند، و شیارهای خود را طولانی نمودند 4 .اما خد.اوند عادل است، و بندهای شریران را گسیخت 5 .خجل و برگردانیده شوند، همة کسانی که از صیون نفرت دارند 6 .مثل گیاه برپشت بامها باشند، که پیش از آنکه آن را بچینند میخشکد 7 .که دروکننده دست خود را از آن پر نمیکند، و نه دستهبند آغوش خود را 8 .و راهگذران نمیگویند برکت خد.اوند بر شما باد، شما را به نام خد.اوند مبارک میخوانیم

مزمور صدو بیست و چهارم-مزمور صدو بیست و پنجم-مزمور صدو بیست و ششم

مزمور صدو بیست و چهارم 1 .سرود معلوت از داوید، اگر خد.اوند با ما نمیبود، (بنی) اسرائیل الآن بگوید 2 .اگر خد.اوند با ما نمیبود، وقتی که آدمیان بر ما هجوم مینمودند 3 .آنگاه هر آینه ما را زنده فرو میبردند، چون خشم ایشان بر ما افروخته بود 4 .آنگاه آبها ما را غرق میکرد، و نهرها بر جان ما میگذشت 5 .آنگاه آبهای پر زور، از جان ما میگذشت 6 .متبارک باد خد.اوند، که ما را شکار برای دندانهای ایشان نساخت 7 .جان ما مثل مرغ از دام صیادان خلاص شد، دام گسترده شد و ما خلاصی یافتیم 8 .یاری ما به نام خد.اوند است، که آسمان و زمین را آفرید

1 .سرود معلوت، آنانی که بر خد.اوند توکل دارند، مثل کوه صیوناند، که لغزش نمیخورد و پایدار است تا به ابد

2 .کوهها گرداگرد اورشلیم است، و خد.اوند گرداگرد قوم خود، از اینک و تا به ابد است 3 .زیرا که عصای شریران بر پیکر عادلان قرار نخواهد گرفت، مبادا عادلان دست خود را به گناه دراز کنند 4 .ای خد.اوند به صالحان احسان فرما، و به آنانی که راستدل میباشند 5 .و اما آنانی که به راههای کج خود مایل میباشند، خد.اوند ایشان را با بدکاران خواهد برد، سلامتی بر (بنی) اسرائیل باد مزمور صدو بیست و ششم 1 .سرود معلوت، چون خد.اوند اسیران صیون را بازآورد، مثل خوابزدگان شدیم 2 .آنگاه دهان ما از خنده پر شد، و زبان ما از ترنم، آنگاه در میان امتها گفتند، که خد.اوند با ایشان کارهای عظیم کرده است 3 .خد.اوند برای ما کارهای عظیم کرده است، که از آنها شادمان هستیم 4 .ای خد.اوند اسیران ما را بازآور، مثل نهرها در جنوب 5 .آنانی که با اشکها میکارند، با ترنم درو خواهند نمود 6 .آن که با گریه بیرون میرود و تخم برای زراعت میبرد، هر آینه با ترنم خواهد برگشت و بافههای خویش را خواهد آورد

مزمور صد و بیست و دوم-مزمور صد و بیست و سوم

مزمور صد و بیست و دوم 1 .سرود معلوت از داوید، شادمان میشدم چون به من میگفتند، به خانة خد.اوند برویم 2 .پایهای ما میایستادند، به اندرون دروازههای تو ای اورشلیم 3 .ای اورشلیم که بنا شدهای، مثل شهری که تماماً با هم پیوسته باشد 4 .که بدانجا اسباط بالا میرفتند، یعنی اسباط «یاه» تا شهادت باشد برای (بنی) اسرائیل، تا نام خد.اوند را تسبیح بخوانند 5 .زیرا که در آنجا کرسیهای داوری برپا شده بود، یعنی کرسیهای خاندان داوید 6 .برای سلامتی اورشلیم دعا کنید، آنانی که تو را دوست میدارند خجسته حال خواهند شد 7 .سلامتی پیشگاه تو باشد، و آسایش در قصرها تو 8 .به خاطر برادران و یاران خویش، میگویم که سلامتی برتو باد 9 .به خاطر خانة خد.اوند خد.ای ما، سعادت تو را خواهم طلبید 

مزمور صد و بیست و سوم 1 .سرود معلوت به سوی تو چشمان خود را برمیافرازم، ای که بر آسمانها جلوس فرمودهای 2 .اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش، همچنان چشمان ما به سوی خد.اوند خد.ای ماست، تا بر ما کرم بفرماید 3 .ای خد.اوند بر ما کرم فرما بر ما کرم فرما، زیرا که چه بسیار از اهانت پر شدهایم 4 .چه بسیار جان ما انباشته شده است، از استهزای آسودگان و اهانت متکبران  

مزمور صد و بیستم-مزمور صد و بیست و یکم

مزمور صد و بیستم 1 .سرود معلوت، نزد خد.اوند در تنگی خود فریاد کردم، و من را اجابت فرمود 2 .ای خد.اوند جان من را خلاصی ده، از لبان دروغگو و از زبان حیلهگر 3 .چه چیز به تو داده شود و چه چیز برتو افزوده گردد، ای زبان حیلهگر 4 .تیرهای تیز جباران، با اخگرهای رتم 5 .وای بر من که در ماشَک مأوا گزیدهام، و در خیمههای قیدار ساکن شدهام 6 .چه طویل شد آرامش جان من، با کسی که سلامتی را دشمن میدارد 7 .من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن میگویم، ایشان آمادة جنگ میباشند

 مزمور صد و بیست و یکم 1 .سرود برمعلوت، چشمان خود را به سوی کوهها برمیافرازم، که از کجا به یاری من میآید 2 .یاری من از جانب خد.اوند است، که آسمان و زمین را آفرید 3 .او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد، او که حافظ تو است نخواهد خوابید 4 .اینک او که حافظ (بنی) اسرائیل است، نمیخوابد و به خواب نمیرود 5 .خد.اوند حافظ تو میباشد، خد.اوند به دست راستت سایة تو است 6 .آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید، و نه ماهتاب در شب 7 .خد.اوند تو را از هر بدی نگاه میدارد، او جان تو را حفظ خواهد کرد 8 .خد.اوند خروج و ورودت را نگاه خواهد داشت، از حالا و تا به ابد