حضرت سلیمان (ع)

سکانس برتر فیلم ملک سلیمان-ویدیو

سُلَیْمان (عبری: שְׁלֹמֹה، تلفظ: شِلومو، عربی: سلیمان، انگلیسی: Solomon) که به عبری یِدیدِیاه (عبری: יְדִידְיָהּ) نام دارد، نام شخصی در متون خاورمیانه ای است که به عنوان فرمانروا و پیامبری دانا که بر یک قلمرو پادشاهی در اسراییل فرمان می‌راند توصیف شده‌است.

نام سلیمان در زبان‌های سامی به معنای «آشتی» است. در متون نام‌برده، سلیمان پسر داوود دانسته‌شده‌است. سلیمان از پیامبران و پادشاهان بنی‌اسرائیل در تورات و قرآن است.

در کتاب عهد عتیق (تَنَخ) از او با نام جدیدیه هم یاد شده و او را سومین شاه پادشاهی متحد بنی اسرائیل و واپسین شاه، پیش از جدا شدن این پادشاهی به دو بخش دانسته‌است.

زایش او را ۹۹۰ ق. م گفته‌اند و فرمانروایی‌اش بر فلسطین را از ۹۷۰ تا ۹۳۱ ق.م. دانسته‌اند. او سومین پادشاه فلسطین و آخرین قبل از تقسیم آن به پادشاهی یهودا و پادشاهی شمالی فلسطین بود. بعد از تقسیم نسل او تنها بر پادشاهی یهودا حکومت می‌کرد.^[۳]

بر اساس کتاب مقدس و قرآن سلیمان معبد سلیمان در اورشلیم را بنا کرد و دارای حکمت، ثروت و قدرت بسیار زیادی بود؛ ولیکن در کتاب مقدس ذکر شده‌است که سلیمان به گناه کشیده شد و از یهوه دور شده و به بت‌پرستی روی آورد. به همین دلیل پادشاهی او بعد از مرگش تقسیم شد؛ ولیکن قرآن این داستان را رد کرده و کافر شدن را تنها به مردم تحت سلطه سلیمان و نه شخص وی نسبت می‌دهد.

سلیمان در قرآن به کمک قدرت خدا بر اجنه حاکم می‌شود.