حضرت اسحاق (ع)

اِسحاق יִצְחָק، به معنی او می‌خندد

تنها فرزند ابراهیم از سارا و همچنین برادر اسماعیل است که بر اساس کتاب پیدایش تورات، هنگامی که ابراهیم ۱۰۰ ساله و سارا ۹۰ ساله بود، به دنیا آمد

در تورات آمده که خداوند به ابراهیم گفته:و واقع شد بعد از این وقایع، که خدا ابراهیم را امتحان کرده، بدو گفت: «ای ابراهیم!» عرض کرد: «لبیک.» گفت: «اکنون پسرخود را، که یگانه توست و او را دوست می‌داری، یعنی اسحاق را بردار و به زمین موریا برو، و او رادر آنجا، بر یکی از کوه‌هایی که به تو نشان می‌دهم، برای قربانی سوختنی بگذران.» ^[۲]

اسحاق به دستور پدرش ابراهیم و با همراهی خدمتکار او به میانرودان (که در آن زمان از بازماندگان طوفان نوح بودند) رفت و با ربه‌کا (به عربی: رفقه) ازدواج کرد.^[۳] پسران او یعقوب و عیسو بودند. در قرآن، از اسحاق به‌عنوان «نبی» (پیامبر) یاد شده‌است.^[۴][۵] همچنین خدا وعده نیل تا فرات را به عنوان سرزمین موعود در تورات به فرزندان ابراهیم، یعنی بنی اسماعیل (عربها) و بنی اسحاق (بنی اسرائیل و یهود) داده‌است: «در آن روز، خداوند با ابراهیم عهد بست و گفت: این زمین را از نهر مصر (نیل) تا به نهر عظیم، یعنی نهر فرات، به نسل تو بخشیده‌ام.»^[۶] همیشه در یادها باشد که اسحاق پیامبر خدا است.

اسحاق از پیامبران الهی و فرزند ابراهیم( ع) و ساره است که در فلسطین به دنیا آمد و در همان جا زندگی کرد. اسحاق از پیامبران الهی و برادر اسماعیل بود. وی جد بنی اسرائیل بود و پیامبرانی من جمله یعقوب، داوود، سلیمان، یوسف و موسی از نسل وی بودند. در قرآن کریم، به اسحاق و پیامبری اش اشاره شده است.

اسحاق در ۱۰۰ سالگی پدر و ۹۰ سالگی مادرش ساره به دنیا آمد و بشارت دادن خداوند در مورد تولد وی، در قرآن یادآوری شده است.

ازدواج حضرت اسحاق (ع):
به روایت عهد عتیق اسحاق در ۳۷ سالگی مادر خود را از دست داد و در ۴۰ سالگی ازدواج کرد.

حضرت اسحاق به سفارش پدر و مساعدت خادم وی، همسرش را از بومیان سرزمین ناحور در ارام نهرین از قبیله ای که ابراهیم( ع) بدان وابستگی داشت، برگزید. بر پایه اشارات سفر پیدایش، زوجه وی رِفقه، دختر بتوئیل، پسرِ برادر ابراهیم( ع)، بوده است.

نتیجه این پیوند بعد از ۲۰ سال دو پسر تؤم بود که از زمانی که در بطن مادر خود پرورش می یافتند، منازع یکدیگر بوده اند. فرزند اول را عیسو و دیگری را که به دنبال وی به جهان آمده بود، یعقوب نام نهادند.

با گذشت زمان عیسو صیادی حاذق شد و محبوب اسحاق شد و یعقوب که مورد علاقه رفقه بود، به« چادرنشینی»( شبانی) روی آورد. به روایت تورات، زمانی اسحاق ناچار شد که به دلیل پیدایش خشکسالی راهی ِ سرزمین جرار گردد.

وی در بدو ورود خود به جرار، از بیم آنکه مردم آن سرزمین به خاطر تصاحب زوجه اش رفقه، وی را به قتل رسانند، مجبور شد وی را خواهر خود بخواند، شایان ذکر است که این روایت به نوعی دیگر در مورد ابراهیم( ع) در جرار هم آمده است.

اسحاق در جرار به کشاورزی پرداخت و در این کار پیشرفت کرد و دارایی فراوانی بدست‌آورد. وی گاه رشک همسایگان را برمی انگیخت و ناچار بود برای پرهیز از اصابت، در وادی های اطراف روزگار بگذراند از جمله در بئر شبع چاه آبی حفاری کرد و مذبحی هم برای پرستش، برپا نمود.

اسحاق به سن صد و شصت سالگى فوت نمود و در جوار پدرش دفن شد. بهرحال بیش تر مورخان عمر اسحاق را ۱۸۰ سال نوشته اند، ولى ابن اثیر عمر ایشان را ۱۶۰ سال یادآوری نموده است. آرامگاه مطهرش در شهر قدس خلیل در نزدیک آرامگاه مقدس پدرش حضرت ابراهیم ـ (ع) ـ قرار گرفته است.

حضرت اسحاق علاوه بر اینکه به عنوان نبی مثل سایر پیامبران به ایشان وحی می‌شد